زندگی نامه بیل گیتس

بیل گیتس، کارآفرین بزرگترین تجارت نرم افزاری جهان، مایکروسافت را با پل آلن

تأسیس کرد و متعاقباً به یکی از ثروتمندترین مردان جهان تبدیل شد.

بیل گیتس کیست؟

بیل گیتس، کارآفرین و تاجر و شریک تجاری او، پل آلن، بزرگترین کسب و کار نرم افزاری

جهان، مایکروسافت را از طریق نوآوری های تکنولوژیکی، تاسیس و ایجاد کردند.

در این روند، گیتس به یکی از ثروتمندترین مردان جهان تبدیل شد.

در فوریه ۲۰۱۴، گیتس اعلام کرد که از ریاست مایکروسافت کناره گیری می کند

تا بر کارهای خیریه در بنیاد خود، یعنی بنیاد بیل و ملیندا گیتس، تمرکز کند.

اوایل زندگی

گیتس با نام ویلیام هنری گیتس سوم در ۲۸ اکتبر ۱۹۵۵ در واشنگتن سیاتل متولد شد.

گیتس در خانواده ای از طبقه متوسط با خواهر بزرگترش کریستین و خواهر کوچکترش

لیبی بزرگ شد.

 پدر آنها، ویلیام اچ. گیتس پدر، زمانی که همسر آینده خود، مری ماکسول را ملاقات

کرد، یک دانشجوی حقوق امیدوار و البته تا حدودی خجالتی بود.

او یک دانشجوی ورزشکار و برون‌گرا در دانشگاه واشنگتن بود که فعالانه در امور

دانشجویی شرکت داشت.

فضای خانواده گیتس گرم و صمیمی بود و هر سه فرزند تشویق شدند که رقابت کنند

و برای برتری تلاش کنند.

گیتس زمانی که بازی های ورزشی خانوادگی را در خانه تابستانی شان انجام می داد،

نشانه های اولیه میل به رقابت را از خود نشان می داد.

او همچنین از بازی‌های رومیزی لذت می‌برد و در مونوپولی عالی بود.

گیتس رابطه بسیار نزدیکی با مادرش مری داشت که پس از مدت کوتاهی به عنوان

معلم وقت خود را صرف کمک به تربیت فرزندان و کار در امور مدنی و خیریه کرد.

 او همچنین در چندین هیئت مدیره شرکتی از جمله اولین بانک بین ایالتی در سیاتل

(که توسط پدربزرگش تأسیس شد)، United Way و International Business Machines

(IBM) خدمت کرد.

او اغلب زمانی که در مدارس و سازمان های اجتماعی داوطلب می شد، گیتس را با

خود همراه می کرد.

تحصیلات

گیتس در کودکی خواننده ای مشتاق بود و ساعت های زیادی را صرف مطالعه کتاب

های مرجع مانند دایره المعارف می کرد.

در حدود سن ۱۱ یا ۱۲ سالگی، والدین گیتس شروع به نگرانی در مورد رفتار او کردند.

او در مدرسه خوب پیش می رفت، اما گاهی اوقات خسته و گوشه گیر به نظر می

رسید و والدینش نگران بودند که مبادا او تنها شود.

اگرچه آنها به آموزش عمومی معتقد بودند، وقتی گیتس ۱۳ ساله شد، والدینش او را

در مدرسه آماده سازی انحصاری لیک ساید سیاتل ثبت نام کردند.

او تقریباً در همه دروس خود شکوفا شد، در ریاضیات و علوم عالی بود، اما در

نمایشنامه و انگلیسی نیز بسیار خوب عمل کرد.

زمانی که در مدرسه لیک ساید بود، یک شرکت کامپیوتری در سیاتل پیشنهاد داد که

برای دانش آموزان وقت کامپیوتری فراهم کند.

کلوپ مادر عواید حاصل از فروش کاوش های مدرسه را برای خرید یک پایانه تله تایپ

برای استفاده دانش آموزان صرف کرد.

گیتس شیفته کارهایی شد که کامپیوتر می توانست انجام دهد و بیشتر وقت آزاد خود

را صرف کار در سایت می کرد.

او یک برنامه tic-tac-toe با زبان برنامه نویسی BASIC نوشت که به کاربران اجازه

می داد در مقابل کامپیوتر بازی کنند.

گیتس در سال ۱۹۷۳ از لیک ساید فارغ التحصیل شد. او در آزمون SAT کالج از ۱۶۰۰

نمره ۱۵۹۰ را کسب کرد.

انصراف هاروارد

گیتس در پاییز ۱۹۷۳ در دانشگاه هاروارد ثبت نام کرد و در ابتدا به فکر شغلی در رشته

حقوق بود.

با وجود ناراحتی والدینش، گیتس در سال ۱۹۷۵ کالج را رها کرد تا تجارت خود،

مایکروسافت را با شریک آلن دنبال کند.

گیتس بیشتر وقت خود را در آزمایشگاه کامپیوتر می گذراند تا در کلاس.

او واقعاً بی وقفه مطالعه می کرد. او فقط چند ساعت می خوابید و سپس برای امتحان

حاضر شده و با نمره معقول قبول می شد.

ملاقات و مشارکت با پل آلن

گیتس با آلن که دو سال از او بزرگتر بود در دبیرستان مدرسه لیک ساید ملاقات کرد.

این دو به سرعت با هم دوست شدند و با وجود اینکه افراد بسیار متفاوتی بودند،

به خاطر اشتیاق مشترکشان به کامپیوتر با هم پیوند خوردند.

آلن محتاط تر و خجالتی تر بود. گیتس شلوغ و گاه جنگجو بود.

آلن و گیتس صرف نظر از تفاوت‌هایشان، بیشتر اوقات فراغت خود را با هم در برنامه‌ها

سپری می کردند.

گاهی اوقات، این دو با هم به اختلاف می‌خوردند، مثلا بر سر این که چه کسی درست

می‌گوید یا چه کسی باید آزمایشگاه کامپیوتر را اداره کند.

در یک مورد، بحث آنها به جایی رسید که آلن، گیتس را از حضور در آزمایشگاه کامپیوتر

منع کرد.

در مقطعی، گیتس و آلن به دلیل سوء استفاده از اشکالات نرم افزاری برای دریافت

وقت کامپیوتری رایگان از شرکتی که رایانه ها را ارائه می کرد، امتیازات رایانه مدرسه

آنها لغو شد.

زمانی که آنها پیشنهاد اشکال زدایی برنامه ای را به مدرسه ارائه دادند،

به آنها اجازه داده شد که دوباره به آزمایشگاه کامپیوتر برگردند.

در این مدت، گیتس یک برنامه حقوق و دستمزد برای یک شرکت کامپیوتری نوشته بود

و یک برنامه زمان بندی را نیز برای مدرسه آماده کرده بود.

در سال ۱۹۷۰، در سن ۱۵ سالگی، گیتس و آلن با هم وارد تجارت شدند

و “Traf-o-Data” را توسعه دادند،

یک برنامه کامپیوتری که بر الگوهای ترافیکی در سیاتل نظارت می کرد.

آنها ۲۰۰۰۰ دلار برای تلاش های خود به دست آوردند.

گیتس و آلن می خواستند شرکت خود را راه اندازی کنند، اما والدین گیتس

می خواستند که او مدرسه را تمام کند و به کالج برود، جایی که امید داشتند

که او به یک وکیل خبره تبدیل شود.

آلن به دانشگاه ایالتی واشنگتن رفت، در حالی که گیتس به هاروارد رفت،

هر چند این زوج با هم در تماس بودند.

پس از دو سال تحصیل در کالج، آلن ترک تحصیل کرد و به بوستون، ماساچوست

نقل مکان کرد تا برای هانیول کار کند.

در همین زمان، او نسخه‌ای از مجله Popular Electronics را به گیتس نشان داد

که حاوی مقاله‌ای در مورد کیت مینی کامپیوتر Altair 8800 بود.

هر دو مرد جوان مجذوب امکاناتی بودند که این کامپیوتر می تواند در دنیای محاسبات

شخصی ایجاد کند.

Altair توسط یک شرکت کوچک در Albuquerque، نیومکزیکو، به نام Micro

Instrumentation and Telemetry Systems (MITS) ساخته شده بود.

گیتس و آلن با شرکت تماس گرفتند و اعلام کردند که روی یک برنامه نرم افزاری

(بیسیک) کار می کنند که بر روی کامپیوتر Altair اجرا می شود.

در واقع، آنها کدی برای اجرا روی Altair نداشتند، اما می‌خواستند بدانند که آیا MITS

علاقه‌مند به توسعه چنین نرم‌افزاری است یا خیر.

رئیس MITS ، اد رابرتز، از پیشنهاد پسران استقبال کرد.

گیتس و آلن درگیر شدند و دو ماه آینده را صرف نوشتن نرم افزار BASIC در آزمایشگاه

کامپیوتر هاروارد کردند.

آلن برای اجرای آزمایشی برنامه در MITS به آلبوکرکی سفر کرد. برنامه به درستی کار

کرد.

آلن در MITS استخدام شد و گیتس به زودی هاروارد را ترک کرد تا با او کار کند.

آنها با هم مایکروسافت  را تأسیس کردند.

آلن تا سال ۱۹۸۳ در مایکروسافت ماند تا اینکه تشخیص داده شد به بیماری هوچکین

مبتلا است.

اگرچه سرطان او یک سال بعد با درمان فشرده بهبود یافت،

اما آلن از شرکت استعفا داد.

شایعات زیادی در مورد اینکه چرا آلن مایکروسافت را ترک کرد، مطرح است.

برخی می گویند گیتس او را بیرون رانده است، اما بسیاری می گویند که این یک تجربه

تغییر دهنده زندگی برای آلن بود و او دید که فرصت های دیگری وجود دارد که می تواند

وقت خود را روی آنها سرمایه گذاری کند.

تاسیس مایکروسافت

در سال ۱۹۷۵، گیتس و آلن Micro-Soft را تشکیل دادند که ترکیبی از

“micro-computer” و “software” بود (آنها در عرض یک سال خط فاصله را حذف کردند).

اولین محصول این شرکت نرم افزار بیسیک بود که روی کامپیوتر Altair اجرا می شد.

در ابتدا، همه چیز روان نبود.

اگرچه برنامه نرم‌افزار BASIC مایکروسافت برای رایانه Altair هزینه و حق امتیازی را

برای شرکت به همراه داشت، اما هزینه‌های سربار آنها را برآورده نمی‌کرد.

بر اساس گزارش بعدی گیتس، تنها حدود ۱۰ درصد از افرادی که از BASIC در رایانه

Altair استفاده می‌کنند، واقعاً هزینه آن را پرداخت کرده‌اند.

نرم‌افزار بیسیک مایکروسافت در میان علاقه‌مندان به کامپیوتر، که نسخه‌های قبل آن را

از بازار را به دست می‌آوردند و به صورت رایگان آن‌ها را تکثیر و توزیع می‌کردند،

محبوب بود.

در این زمان، بسیاری از علاقه مندان به رایانه شخصی، برای کسب پول در آن نبودند.

 آن‌ها احساس می‌کردند که سهولت بازتولید و توزیع به آنها اجازه می‌دهد تا نرم‌افزار را

با دوستان و علاقه‌مندان به رایانه به اشتراک بگذارند.

گیتس متفاوت فکر می کرد. او توزیع رایگان نرم افزار را دزدی می دانست،

به ویژه زمانی که شامل نرم افزارهایی بود که برای فروش ساخته شده بودند.

در فوریه ۱۹۷۶، گیتس نامه ای سرگشاده به علاقه مندان به رایانه نوشت و گفت

که ادامه توزیع و استفاده از نرم افزار بدون پرداخت هزینه،

«از نوشتن نرم افزار خوب جلوگیری می کند».

در اصل، دزدی نرم افزار، توسعه دهندگان را از سرمایه گذاری زمان و پول برای ایجاد نرم افزار با کیفیت منصرف می کند.

این نامه در بین علاقه مندان به کامپیوتر محبوبیت نداشت، اما گیتس به اعتقادات خود

پایبند بود و در صورت مواجهه با اتهامات مربوط به اقدامات تجاری ناعادلانه،

از تهدید نوآوری به عنوان دفاعی استفاده می کرد.

گیتس با رئیس MITS، اد رابرتز، رابطه سختی داشت که اغلب منجر به فریاد زدن و

مشاجره می شد.

گیتس مبارز با رابرتز بر سر توسعه نرم افزار و جهت گیری کسب و کار درگیر شد.

رابرتز گیتس را لوس و نفرت انگیز می دانست.

در سال ۱۹۷۷، رابرتز MITS را به یک شرکت کامپیوتری دیگر فروخت و به جورجیا

بازگشت تا وارد دانشکده پزشکی شود و پزشک شود.

گیتس و آلن تنها بودند. این زوج مجبور شدند از مالک جدید MITS برای حفظ حقوق

نرم افزاری که برای Altair توسعه داده بودند شکایت کنند.

مایکروسافت نرم‌افزارهایی را در قالب‌های مختلف برای سایر شرکت‌های کامپیوتری

نوشت و در آغاز سال ۱۹۷۹، گیتس فعالیت‌های شرکت را به واشنگتن،

درست در شرق سیاتل منتقل کرد.

گیتس از اینکه دوباره به خانه در شمال غربی اقیانوس آرام بازگشته بود، خوشحال بود.

همه ۲۵ کارمند شرکت جوان مسئولیت های گسترده ای برای تمام جنبه های

عملیات، توسعه محصول، توسعه کسب و کار و بازاریابی داشتند.

اگرچه این شرکت با وضعیتی متزلزل شروع به کار کرد، اما تا سال ۱۹۷۹ مایکروسافت

تقریباً ۲.۵ میلیون دلار درآمد داشت.

گیتس در ۲۳ سالگی خود را به عنوان رئیس شرکت منصوب کرد.

او با ذکاوت خود برای توسعه نرم افزار و حس تجاری مشتاق، شرکت را رهبری کرد

و به عنوان سخنگوی آن نیز فعالیت می کرد.

گیتس شخصاً هر خط کدی را که شرکت ارسال می‌کرد بررسی می‌کرد و اغلب،

زمانی که لازم می‌دید، کد را بازنویسی می‌کرد.

نرم افزار مایکروسافت برای رایانه های شخصی IBM

همانطور که صنعت کامپیوتر رشد می کرد و شرکت هایی مانند اپل، اینتل و آی بی ام

در حال توسعه سخت افزار و قطعات بودند، گیتس به طور مداوم در راه تبلیغ شایستگی

برنامه های نرم افزاری مایکروسافت بود.

او اغلب مادرش را با خود می برد. مری بسیار مورد احترام بود و با عضویت خود در

چندین هیئت مدیره شرکتی از جمله IBM ارتباط خوبی داشت. از طریق مری بود که

گیتس با مدیرعامل IBM آشنا شد.

در نوامبر ۱۹۸۰، آی‌بی‌ام به دنبال نرم‌افزاری بود که بتواند با رایانه جدیدش را کار کند و

بدین ترتیب به مایکروسافت نزدیک شد.

افسانه ها حکایت از آن دارند که در اولین ملاقات با گیتس، شخصی در IBM او را با

دستیار اداری اشتباه گرفت و از او خواست تا قهوه سرو کند.

گیتس بسیار جوان به نظر می رسید، اما به سرعت آی بی ام را تحت تأثیر قرار داد و

آنها را متقاعد کرد که او و شرکتش می توانند نیازهای آنها را برآورده کنند.

تنها مشکل این بود که مایکروسافت سیستم عامل پایه ای را که بتواند کامپیوترهای

جدید آی بی ام را اجرا کند، توسعه نداده بود.

در این زمان گیتس سیستم عاملی را خریداری کرد که برای اجرا بر روی رایانه هایی

مشابه رایانه شخصی IBM توسعه یافته بود.

او قراردادی با توسعه‌دهنده نرم‌افزار منعقد کرد و مایکروسافت را به نمایندگی انحصاری

مجوز و بعداً مالک کامل نرم‌افزار تبدیل کرد، اما از قرارداد IBM به آنها اطلاعی نداد.

این شرکت بعداً از مایکروسافت و گیتس به دلیل پنهان کردن اطلاعات مهم شکایت کرد.

مایکروسافت با مبلغ نامعلومی خارج از دادگاه تسویه حساب کرد، اما نه گیتس و

نه مایکروسافت هیچ تخلفی را اعتراف نکردند.

گیتس مجبور شد نرم افزار تازه خریداری شده را برای کار با کامپیوتر IBM منطبق سازد.

او آن را با هزینه ۵۰۰۰۰ دلار تحویل داد، همان قیمتی که برای نرم افزار به شکل اصلی

پرداخت کرده بود.

آی‌بی‌ام می‌خواست کد منبع را بخرد، که اطلاعات را در اختیار سیستم عامل قرار

می‌داد.

گیتس نپذیرفت و در عوض پیشنهاد داد که IBM برای نسخه‌هایی از نرم‌افزار فروخته

شده با رایانه‌هایش هزینه مجوز بپردازد.

مایکروسافت اجازه یافت تا مجوز نرم‌افزاری را که MS-DOS نامیدند را به هر تولیدکننده

رایانه‌های شخصی دیگری، در صورتی که دیگر شرکت‌های کامپیوتری رایانه شخصی

IBM را شبیه‌سازی کنند، بدهد.

مایکروسافت همچنین نرم افزاری به نام Softcard منتشر کرد که به بیسیک اجازه

می داد روی دستگاه های Apple II کار کند.

به دنبال توسعه نرم افزار برای IBM، بین سال های ۱۹۷۹ و ۱۹۸۱ رشد مایکروسافت به

شدت افزایش یافت.

تعداد کارکنان از ۲۵ به ۱۲۸ افزایش یافت و درآمد از ۲.۵ میلیون دلار به ۱۶ میلیون دلار

افزایش پیدا کرد.

در اواسط سال ۱۹۸۱، گیتس و آلن شرکت مایکروسافت را تشکیل دادند و گیتس

به عنوان رئیس و رئیس هیئت مدیره منصوب شد. آلن به عنوان معاون اجرایی انتخاب

شد.

تا سال ۱۹۸۳، مایکروسافت با دفاتر خود در بریتانیا و ژاپن جهانی شد.

تخمین زده می شود که ۳۰ درصد از رایانه های جهان با نرم افزار مایکروسافت کار

می کنند.

رقابت با استیو جابز

اگرچه رقابت آنها افسانه است، مایکروسافت و اپل بسیاری از نوآوری های اولیه خود را

به اشتراک گذاشتند.

در سال ۱۹۸۱، اپل، در آن زمان به رهبری استیو جابز، از مایکروسافت دعوت کرد

تا به توسعه نرم افزار برای رایانه های مکینتاش کمک کند.

برخی از توسعه دهندگان هم در توسعه مایکروسافت و هم در توسعه برنامه های

کاربردی مایکروسافت برای مکینتاش مشارکت داشتند.

این همکاری در برخی از نام‌های مشترک بین سیستم‌های مایکروسافت و مکینتاش

دیده می‌شود.

از طریق این اشتراک دانش بود که مایکروسافت ویندوز را توسعه داد،

سیستمی که از ماوس برای هدایت یک رابط گرافیکی،

نمایش متن و تصاویر بر روی صفحه استفاده می کرد.

سیستم عامل ویندوز از نظر ظاهری تفاوت های زیادی با سیستم عامل  MS-DOS که

مبتنی بر متن و صفحه کلید بود، داشت.

گیتس به سرعت احتمال خطری را که از سوی نرم افزار MS-DOS ممکن است

برای مایکروسافت ایجاد شود را تشخیص داد.

بهره گیری از تصاویر گرافیکی نرم‌افزار رقیب ( (VisiCorpکه در سیستم مکینتاش

استفاده می‌شد، استفاده از آن را بسیار آسان‌تر می کرد.

گیتس در یک کمپین تبلیغاتی اعلام کرد که یک سیستم عامل جدید مایکروسافت

در شرف توسعه است که از یک رابط گرافیکی استفاده می کند.

قرار بود این سیستم عامل “ویندوز” نامیده شود و با تمام محصولات نرم افزاری رایانه

شخصی که بر روی سیستم MS-DOS توسعه یافته اند سازگار باشد.

این اعلامیه یک بلوف بود، زیرا مایکروسافت چنین برنامه‌ای را در دست توسعه نداشت.

به عنوان یک تاکتیک بازاریابی، این یک نبوغ محض بود.

تقریباً ۳۰ درصد از بازار رایانه ها از سیستم MS-DOS استفاده می کرد و به جای تغییر

به سیستم جدید منتظر نرم افزار ویندوز بود.

بدین ترتیب، توسعه دهندگان نرم افزار تمایلی به نوشتن برنامه برای سیستم

VisiCorp نداشتند و در اوایل سال ۱۹۸۵ این سیستم حرکت خود را از دست داد.

در نوامبر ۱۹۸۵، نزدیک به دو سال پس از اعلام او، گیتس و مایکروسافت ویندوز را راه

اندازی کردند.

از نظر بصری، سیستم ویندوز بسیار شبیه به سیستم مکینتاش بود که شرکت

کامپیوتری اپل نزدیک به دو سال قبل معرفی کرده بود.

اپل قبلاً به مایکروسافت دسترسی کامل به فناوری را خود داده بود، در حالی که در

حال کار بر روی سازگاری محصولات مایکروسافت برای رایانه های خود بود.

گیتس به اپل توصیه کرده بود که مجوز استفاده از نرم افزار خود را بدهد،

اما آنها این توصیه را نادیده گرفتند و بیشتر به فروش کامپیوتر علاقه داشتند.

یک بار دیگر، گیتس از این موقعیت نهایت استفاده را کرد و یک قالب نرم افزاری ایجاد

کرد که به طرز چشمگیری شبیه مکینتاش بود.

اپل تهدید به شکایت کرد و مایکروسافت نیز تلافی کرد و گفت که ارسال نرم افزار

سازگار با مایکروسافت خود را برای کاربران مکینتاش به تاخیر می اندازد.

در نهایت، مایکروسافت در دادگاه ها پیروز شد. مایکروسافت توانست ثابت کند که در

حالی که شباهت هایی در نحوه عملکرد دو سیستم نرم افزاری وجود دارد،

اما عملکرد جداگانه آن ها به طور مشخص، متفاوت است.

شهرت رقابتی

با وجود موفقیت مایکروسافت، گیتس هرگز احساس امنیت کامل نمی کرد.

گیتس که همیشه رقابت را از روی شانه‌های خود بررسی می‌کرد، روحیه رقابتی و هیجان‌انگیزی بسیار بالایی داشت.

یک بار دستیار گیتس گزارش داد که برای یافتن کسی که زیر میز خوابیده است، زود سر کار آمده است. او در فکر تماس با پلیس بود که متوجه شد گیتس است.

هوش گیتس به او این امکان را داد که تمام جنبه های صنعت نرم افزار، از توسعه محصول گرفته تا استراتژی شرکت را ببیند.

هنگام تجزیه و تحلیل هر حرکتی در شرکت، او نمایه ای از تمام موارد ممکن را ایجاد می کرد و آنها را بررسی می کرد و در مورد هر چیزی که ممکن بود اتفاق بیفتد سؤالاتی می پرسید.

او انتظار داشت که همه افراد در شرکت از خودگذشتگی یکسانی داشته باشند.

سبک مدیریت تقابلی او به افسانه تبدیل شد، زیرا او کارکنان و ایده های آنها را برای ادامه روند خلاقانه به چالش می کشید.

یک مجری ناآماده می توانست این جمله را از گیتس بشنود: “این احمقانه ترین چیزی است که تا به حال شنیده ام!”

او دائماً در حال بررسی بود تا ببیند آیا اطرافیانش واقعاً از ایده های آنها متقاعد شده اند یا خیر.

مایکروسافت آفیس و دعاوی ضد رقابت

در خارج از شرکت، گیتس به عنوان یک رقیب بی رحم شهرت پیدا کرد.

چندین شرکت فناوری به رهبری IBM شروع به توسعه سیستم عامل خود به نام OS/2 کردند تا جایگزین MS-DOS شود.

گیتس به جای تسلیم شدن در برابر فشار، نرم افزار ویندوز را پیش برد و عملکرد آن را بهبود بخشید و کاربردهای آن را گسترش داد.

در سال ۱۹۸۹، مایکروسافت، نرم افزار آفیس را معرفی کرد، که برنامه های کاربردی بهره وری اداری مانند Microsoft Word و Excel را در یک سیستم که با تمام محصولات مایکروسافت سازگار بود، یکپارچه کرد.

برنامه ها به راحتی با OS/2 سازگار نبودند. نسخه جدید ویندوز مایکروسافت تنها در دو هفته ۱۰۰۰۰۰ نسخه فروخت و OS/2 به زودی از بین رفت.

این امر باعث شد تا مایکروسافت انحصار مجازی سیستم عامل های رایانه های شخصی را در اختیار داشته باشد.

به زودی کمیسیون تجارت فدرال شروع به تحقیق در مورد مایکروسافت به دلیل اقدامات بازاریابی ناعادلانه کرد.

در طول دهه ۱۹۹۰، مایکروسافت با مجموعه ای از تحقیقات کمیسیون تجارت فدرال و وزارت دادگستری مواجه شد.

برخی از اتهامات مرتبط ، مبنی بر این بود که مایکروسافت با سازندگان رایانه ای که سیستم عامل ویندوز را روی رایانه های خود نصب کرده اند، معاملات ناعادلانه انجام داده است.

از اتهامات دیگر مایکروسافت شامل وادار ساختن سازندگان رایانه به فروش اینترنت اکسپلورر مایکروسافت به عنوان شرط فروش سیستم عامل ویندوز با رایانه هایشان بود.

در یک نقطه، مایکروسافت با احتمال فروپاشی دو بخش خود – سیستم عامل ها و توسعه نرم افزار مواجه شد.

مایکروسافت از خود دفاع کرد و به نبردهای قبلی گیتس با دزدی نرم افزار اشاره کرد و اعلام کرد که چنین محدودیت هایی تهدیدی برای نوآوری است.

در نهایت، مایکروسافت توانست با دولت فدرال به توافق برسد تا از جدایی جلوگیری کند.

با همه اینها، گیتس راه‌های مبتکرانه‌ای برای کاهش فشار با آگهی‌های بازرگانی و حضورهای عمومی در نمایشگاه‌های تجاری رایانه پیدا کرد که طی آن او در نقش آقای اسپاک از Star Trek ظاهر شد.

گیتس به اداره شرکت و بررسی های فدرال در دهه ۱۹۹۰ ادامه داد.

ترک مایکروسافت

در سال ۲۰۰۰، گیتس از فعالیت های روزانه مایکروسافت کنار رفت و شغل مدیر عاملی را به دوست دانشگاهی اش استیو بالمر که از سال ۱۹۸۰ در مایکروسافت بود، سپرد.

برای او جنبه پرشورتر، کسب و کار بود، هرچند که رئیس هیئت مدیره باقی ماند.

در سال ۲۰۰۶، گیتس اعلام کرد که از کار تمام وقت در مایکروسافت خارج می شود تا زمان با کیفیت بیشتری را به این بنیاد اختصاص دهد.

آخرین روز کامل او در مایکروسافت ۲۷ ژوئن ۲۰۰۸ بود.

در فوریه ۲۰۱۴، گیتس از ریاست مایکروسافت کنار رفت تا به سمت جدیدی به عنوان مشاور فناوری برود.

استیو بالمر، مدیرعامل قدیمی مایکروسافت، جای خود را به ساتیا نادلا ۴۶ ساله داد.

زندگی شخصی

در سال ۱۹۸۷، یک مدیر محصول ۲۳ ساله مایکروسافت به نام ملیندا فرنچ توجه گیتس را به خود جلب کرد که در آن زمان ۳۲ سال داشت. ملیندای بسیار درخشان و سازمان یافته با گیتس همخوانی کاملی داشت.

با گذشت زمان، رابطه آنها با کشف یک ارتباط صمیمی و فکری افزایش یافت.

در ۱ ژانویه ۱۹۹۴، ملیندا و گیتس در هاوایی ازدواج کردند.

پس از مرگ ویرانگر مادرش بر اثر سرطان سینه تنها چند ماه پس از ازدواجشان، آنها در سال ۱۹۹۵ مدتی مرخصی گرفتند تا به سفر بروند و دیدگاه جدیدی نسبت به زندگی و جهان پیدا کنند.

در سال ۱۹۹۶ اولین دختر آنها جنیفر به دنیا آمد. پسر آنها، روری، در سال ۱۹۹۹ به دنیا آمد و دختر دوم، فیبی، در سال ۲۰۰۲ به دنیا آمد.

این زوج پایان زندگی مشترک خود را در ماه می ۲۰۲۱ اعلام کردند.

ثروت شخصی

در مارس ۱۹۸۶، گیتس مایکروسافت را با سهام عمومی اولیه (IPO) به ازای هر سهم ۲۱ دلار به عموم عرضه کرد و بدین ترتیب او در سن ۳۱ سالگی تبدیل به یک میلیونر با دارایی به ارزش ۵۲۰ میلیون دلار از مایکروسافت شد.

با گذشت زمان، ارزش سهام شرکت افزایش یافت و چندین بار تقسیم شد.

در سال ۱۹۸۷، زمانی که ارزش سهام به ۹۰.۷۵ دلار در هر سهم رسید، گیتس میلیاردر شد.

از آن زمان، گیتس در صدر، یا حداقل نزدیک به صدر فهرست سالانه فوربس از ۴۰۰ ثروتمندترین فرد در آمریکا بوده است.

در سال ۱۹۹۹، با قیمت‌های سهام در بالاترین حد خود و ۸ برابر شدن سهام از زمان عرضه اولیه سهام، ثروت گیتس برای مدت کوتاهی از مرز ۱۰۱ میلیارد دلار گذشت.

منزل

در سال ۱۹۹۷، گیتس و خانواده اش به خانه ای به مساحت ۵۵۰۰۰ فوت مربع در ساحل دریاچه واشنگتن نقل مکان کردند.

اگرچه این خانه به عنوان یک مرکز تجاری عمل می کند، اما گفته می شود برای این زوج و سه فرزندشان بسیار دنج است.

بنیاد بیل و ملیندا گیتس

در سال ۱۹۹۴، بیل و ملیندا بنیاد ویلیام اچ. گیتس را تأسیس کردند که به حمایت از آموزش، بهداشت جهانی و سرمایه گذاری در جوامع کم درآمد در سراسر جهان اختصاص داشت. این سازمان همچنین به مسائل داخلی نیز می پردازد، مانند کمک به دانشجویان در ایالات متحده برای آمادگی برای کالج.

با نفوذ ملیندا، بیل علاقه مند شد تا در جای پای مادرش به یک رهبر مدنی تبدیل شود و کارهای بشردوستانه غول های صنعتی آمریکایی اندرو کارنگی و جان دی راکفلر را مطالعه کند.

او متوجه شد که موظف است بیشتر دارایی خود را به امور خیریه بدهد.

در سال ۲۰۰۰، این زوج چندین بنیاد خانوادگی را با هم ترکیب کردند و با مبلغ ۲۸ میلیارد دلار، بنیاد بیل و ملیندا گیتس را تشکیل دادند.

در طی چند سال بعد، مشارکت بیل با بنیاد بیل و ملیندا گیتس بیشتر وقت و حتی بیشتر علاقه او را به خود اختصاص داد.

گیتس از زمان کناره گیری از مایکروسافت، بیشتر وقت و انرژی خود را صرف کار بنیاد بیل و ملیندا گیتس می کند.

در سال ۲۰۱۵، گیتس به نفع استانداردهای هسته مشترک ملی در کلاس های K تا ۱۲ و مدارس منشور صحبت کرد.

 گیتس همچنین ثابت کرد که یک کارفرمای پیشگام است. او در همین زمان، در بنیاد اعلام کرد که به کارمندان خود یک سال مرخصی استحقاقی پس از تولد یا فرزندخواندگی می دهد.

در سال ۲۰۱۷، این بنیاد اولین گزارش سالانه “دروازه بانان” خود را ارائه کرد، بررسی پیشرفت های انجام شده در چندین زمینه مهم مرتبط با سلامت عمومی، از جمله مرگ و میر کودکان، سوء تغذیه و HIV.

در آن زمان، گیتس بیماری های عفونی و مزمن را به عنوان دو مورد از بزرگ ترین نگرانی های بهداشت عمومی که باید در دهه آینده مورد توجه قرار گیرند، را شناسایی کرد.

در آوریل ۲۰۱۸، گیتس اعلام کرد که با لری پیج، بنیانگذار گوگل، همکاری می کند تا ۱۲ میلیون دلار بودجه برای واکسن جهانی آنفولانزا فراهم کند.

او گفت که این وجوه به صورت کمک های مالی تا سقف ۲ میلیون دلار برای تلاش های فردی که “جسورانه و مبتکرانه” هستند، با هدف شروع آزمایش های بالینی تا سال ۲۰۲۱ اعطا خواهد شد.

تحقیق آلزایمر

گیتس در نوامبر ۲۰۱۷ فاش کرد که ۵۰ میلیون دلار از پول خود را در صندوق کشف زوال عقل سرمایه گذاری کرده است.

او ۵۰ میلیون دلار دیگر را به سمت سرمایه گذاری های نوپا که در زمینه تحقیقات آلزایمر کار می کنند، دنبال خواهد کرد.

گفته می شود که این یک موضوع شخصی برای گیتس است که اثرات مخرب این بیماری را بر اعضای خانواده خود دیده است.

او به سی ان ان گفت: «هر نوع درمانی از جایی که امروز هستیم پیشرفت بزرگی خواهد بود» و افزود: «هدف درازمدت باید درمان باشد».

ساخت «شهر هوشمند» در آریزونا

در سال ۲۰۱۷، فاش شد که یکی از شرکت های گیتس ۸۰ میلیون دلار برای توسعه یک “شهر هوشمند” در نزدیکی فینیکس، آریزونا سرمایه گذاری کرده است.

شهر پیشنهادی، که بلمونت نام دارد، جامعه ای آینده نگر با ستون ارتباطی و زیرساختی ایجاد خواهد کرد که از فناوری پیشرفته استفاده می کند، که پیرامون شبکه های دیجیتال پرسرعت، مراکز داده، فناوری های جدید تولید و مدل های توزیع و وسایل نقلیه خودران طراحی شده است.

از حدود ۲۵۰۰۰ هکتار زمین تعیین شده برای سایت؛ گزارش شده است که ۳۸۰۰ هکتار به سمت فضاهای اداری، تجاری و خرده فروشی خواهد رفت. ۴۷۰ هکتار دیگر برای مدارس دولتی مورد استفاده قرار خواهد گرفت و جا برای ۸۰۰۰۰ واحد مسکونی باقی خواهد ماند.

ویروس کرونا

پس از سال‌ها هشدار درباره عدم آمادگی جهان برای همه‌گیری بعدی، گیتس شاهد تحقق سخنان شوم خود با شیوع ویروس کرونا در سال ۲۰۲۰ بود.

در ماه مارس، بنیاد بیل و ملیندا گیتس با Wellcome Trust و Mastercard متعهد شدند که ۱۲۵ میلیون دلار برای تلاش‌ها برای مهار شیوع بیماری هزینه نمایند و گیتس متعاقباً فاش کرد که بنیاد او آماده سرمایه‌گذاری میلیاردها دلار در ساخت کارخانه‌هایی است که برای توسعه واکسن اختصاص داده شده‌اند.

جوایز

گیتس جوایز متعددی را برای کارهای بشردوستانه دریافت کرده است. مجله تایم گیتس را یکی از تاثیرگذارترین افراد قرن بیستم معرفی کرد. این مجله همچنین گیتس و همسرش ملیندا را به همراه خواننده اصلی گروه راک U2، بونو، به عنوان افراد سال ۲۰۰۵ معرفی کرد.

گیتس دارای چندین دکترای افتخاری از دانشگاه های سراسر جهان است.

به او به عنوان شوالیه فرمانده افتخاری نشان امپراتوری بریتانیا، توسط ملکه الیزابت دوم در سال ۲۰۰۵ اعطا شد.

در سال ۲۰۰۶، گیتس و همسرش به دلیل فعالیت های بشردوستانه خود در سراسر جهان در زمینه های بهداشت و آموزش، نشان عقاب آزتک را از سوی دولت مکزیک دریافت کردند.

در سال ۲۰۱۶، زمانی که باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا، آنها را به عنوان دریافت کنندگان مدال آزادی ریاست جمهوری معرفی کرد، این زوج بار دیگر به دلیل فعالیت های بشردوستانه خود شناخته شدند.

***

مترجم : کامبیز حسامی

بازگشت به صفحه زندگی نامه مشاهیر